آخرای تابستون بود . کم بود آب برای یه عده اهمیت داشت و سعی کردن در طول تابستون آب کم تری مصرف کنند. یه عده هم سفت و سخت تر گرفته بودن قضیه رو. به شخصه خودم دیده بودم که مردم هم نگران ند و با مسئولین همکاری میکنند. اما آخر تابستون یه اتفاق هر چی صرفه جویی بود رو به باد داد. نزدیک شرکت آب و فاضلاب لوله شکسته بود نصف روز آب منطقه قطع بود . اونوخت آب چی میشد ؟ همه رو کف آسفالت پخش بود. دریاچه ای شده بود واس خودش . انقد دیر اومدن لوله رو درست کنن که فک کنم از آب مصرفی مردم تو کل تابستون بیشتر آب هدر رفت. حیف اون همه صرفه جویی. آب در آبکش ریختن بود ! خلاصه اینکه گفتم واس صرفه جویی انگیزه پیدا کنین !!

همیشه دیده ایم که وقتی کسی عصبانی ست یا استرس دارد یه لیوان آب به او توصیه میشود. این کار به طور علمی اثبات شده. آب برای بدن به منزله ی روغن برای ماشین است و بدون آن بدن کاری انجام نمیدهد.

وقتی آب بدن کم میشود ، هورموهای آدرنالین و کورتیزول شروع به ترشح میکنند. این هورمون ها برای شرایط ضروری در بدن ترشح میشوند و سرعت عمل و فعالیت و تنفس و ضربان قلب را افزایش میدهند. پس یعنی کمبود آب در بدن تا این حدی ضروری ست که حتی چنین هورمون هایی " به دلش اندر آید ز هر سو هراس" ! 

با جبران آب از دست رفته ی بدن ، ترشح این هورمون ها کم میشود و بدن به حالت آسوده در می آید.

75 درصد بدن آب است و طبیعی ست که ما برای داشتن عملکردی صحیح به آب وابسته ایم. در سال های آینده که آب کم میشود ، عایا همیشه در استرس خواهیم بود ؟ وا اسفا !

حالا این قضیه رابطه ی عکس داره. یعنی وقتی استرس زیاد میشود ، با افزایش میزان تنفس و افزایش تعداد ضربان قلب ، آب بیشتری از دست میدهیم. با نوشیدن آب به اندازه ی کافی میتوانیم همیشه بهترین عملکرد را داشته باشیم.